Beste vrienden, Fifty-Oners,

Als Gouverneur van het District 102 ben ik vereerd om vandaag voor u te staan als trotse gouverneur en te spreken over het belang van onze werking en de impact die we als vereniging kunnen maken.

Als leden van de Fifty-One Clubs hebben we een gemeenschappelijk doel: positieve verandering creëren in onze gemeenschappen en daarbuiten. Wij geloven dat we door samen te komen een aanzienlijke impact kunnen hebben en een golfeffect van vriendelijkheid en vrijgevigheid kunnen creëren.

Onze serviceclub is actief betrokken geweest bij verschillende projecten en initiatieven die de levens van velen hebben geraakt. Van het organiseren van inzamelingsacties voor lokale liefdadigheidsinstellingen tot het vrijgeven van onze tijd en middelen om mensen in nood te helpen, we hebben laten zien dat we ons inzetten om een verschil te maken.

Terwijl we samenkomen, moedig ik ons aan om na te denken over het werk dat we tot nu toe hebben gedaan en de impact die we hebben gemaakt. We hebben de macht om verandering teweeg te brengen, en het is door onze gezamenlijke inspanningen dat we een blijvend verschil kunnen maken in de levens van de mensen om ons heen.

Maar ons werk is nog niet gedaan.

Er is nog zoveel te doen, zoveel mensen die onze hulp nodig hebben en zoveel gemeenschappen die onze steun nodig hebben. Laten we, terwijl we verder gaan, blijven samenwerken, onze ideeën delen en elkaar inspireren om nieuwe levels te bereiken.

Samen kunnen we een betere wereld creëren, een wereld waar vriendelijkheid en vrijgevigheid de boventoon voeren. Laten we de geest van dienstbaarheid omarmen en een positieve impact blijven maken, waar we ook gaan.

Laat mij vrij u ook het overlijden van mijn mama te melden en ik had graag een tekstje voorzien in memorie voor haar.

ROZIE 1953 – 2023
Het zilte water fluistert verhalen van verlies,
Van degenen die zijn weggevaren, van gemis.

De branding huilt in een eindeloze melodie,
Een symfonie van rouw, verweven met de zee.

Dus terwijl ik naar de zee kijk, met een hart vol pijn,
Voel ik jouw aanwezigheid, als een subtiele zonnestraal in schijn.

Ik koester de herinneringen aan jou, zo dierbaar en puur,
En laat je liefde mijn ziel omarmen, elke dag en ieder uur.

Onze ma was als de zee, krachtig en vol leven,
Een bron van wijsheid, kracht en onvoorwaardelijk geven.

Ze was als het getij, dat ebde en vloeide met de tijd,
En nu voel ik haar afwezigheid, als een enorme pijn.

Wellicht kun je er evenveel kracht uit putten in moeilijke tijden zoals ikzelf.

Vele Fifty-One groeten,

Kerckaert Tom

Gouverneur D102